PERSEKITARAN YANG MENYEBABKAN PROSES GLOBALISASI

Strategi yang penting ini memberi galakan kepada firma untuk mempertingkatkan operasi syarikat ke peringkat antarabangsa. Walaubagaimanapun, firma tidak boleh memperkembangkan aktiviti antarabangsa ke tahap yang kita perhatikan semasa ‘post-World War II tanpa perubahan 2 kunci utama iaitu persekitaran politik dan persekitaran teknologi.
i)           Perubahan dalam Persekitaran Politik:

Semasa separuh masa pertama abad ke-20, firma yang baru ingin masuk ke dalam pasaran baru selalunya gagal disebabkan wujud pelbagai halangan terhadap dagangan asing dan pelaburan yang dicipta oleh kerajaan tempatan. Selepas Perang Dunia I, banyak Negara termasuk Amerika Syarikat, Perancis, United Kingdom, dan Jerman kenakan tariff dan kuota ke atas barangan import dan pihak yang lain yang membuat kontrak untuk kerajaan . Akibatnya, perdagangan antarabangsa dan pelaburan merosot ketika era 1930an. Walaubagaimanapun, selepas Perang Dunia Kedua, polisi ini bertukar. Kuasa yang lebih besar mengadakan rundingan untuk mengurangkan tariff dan kuota dan memansuhkan halangan kepada FDI di dalam kawasan mereka. Kebanyakan pengurangan dirunding melalui General Agreement on Tariff and Trade (GATT). Pihak yang terlibat contohnya ialah Kesatuan Eropah, Mercosur Accord dan North American Free Trade Agreement. Juga melonggarkan halangan dagangan dan pelaburan di kalangan ahli-ahlinya.
ii)         Perubahan Teknologi:

 Perubahan dalam polisi kerajaan menggalakkan aktiviti perniagaan antarabangsa. Kemajuan dalam teknologi yang secara lebih terperincinya dalam komunikasi, pengangkutan, proses penyampaian maklumat menjadikan perniagaan antarabangsa lebih berjaya dan menguntungkan. Fikirkan mengenai kesukaran mengendalikan perniagaan di peringkat antarabangsa di mana pengangkutan utamanya ialah kapal layar, bentuk utama pemprosesan data ialah kertas dan pensil, dan cara utama komunikasi ialah melalui surat yang diserahkan oleh posmen dengan kudanya. Kemajuan pengangkutan semasa 150 tahun yang lalu- daripada kapal layar  kepada kapal wap, kepada kapal dan kepada kapal terbang- ini bermakna pengurus di London tidak perlu lagi menghabiskan masa 1 minggu hanya untuk berjumpa rakan niaga di New Delhi, Toronto,  ataupun New York. Kecanggihan dalam pengangkutan juga menyebabkan perkembangan dalam bidang pelancongan antarabangsa di mana bidang tersebut merupakan komponen terbesar dalam perkhidmatan perdagangan antarabangsa. Peningkatan dalam perkomputeran dapat mempercepatkan proses penyaluran pelbagai maklumat yang membolehkan firma menguruskan pejabat dan kilang yang terletak di setiap pelosok dunia. Sebagai contoh, Exxon Mobil, bergantung kepada komputer untuk mengawal hasil pengeluaran secara berterusan daripada kilang dan tangkinya dalam usaha untuk memenuhi perubahan permintaan dunia terhadap produknya. Perubahan dalam teknologi komunikasi, contohnya proses faksimili dan mel elektronik, membolehkan pengurus di Tokyo menerima laporan daripada rakan sekerja dari Amsterdam, Abidjan, dan Auckland dalam tempoh beberapa saat berbanding berhari-hari sebelum ini. Kecanggihan teknologi proses pengurusan perniagaan yang berjarak jauh menjadi lebih mudah pada masa kini.

Globalization and Emerging Market / Proses Globalisasi dan Kemunculan Pasaran

Kita sedar bahawa proses globalisasi menggalakkan aktivit perniagaan antarabangsa. Perubahan politik seperti yang dibincangkan sebelum ini memainkan peranan yang penting dalam proses ini. Semasa perang dingin di antara Amerika Syarikat dan Soviet Union, banyak sarjana membahagikan dunia kepada 3 bahagian: Dunia Pertama, terdiri daripada yang kaya, Negara perdagangan besar dari Eropah Barat, Utara Amerika, Australia, dan sebahagian Asia, yang kebanyakan daripadanya mempunyai hubungan diplomatik dengan Amerika Syarikat; Dunia Kedua terdiri daripada  Soviet Union dan Negara Komunis; dan Dunia Ketiga pula terdiri daripada Negara berpendapatan rendah dan sederhana yang terdiri daripada Amerika Latin, Afrika, dan kebanyakan Negara di Asia. Kebanyakan aktiviti perniagaan antarabangsa mengambil tempat di kalangan Negara Dunia Pertama. Negara Dunia Kedua meyekat mereka sendiri daripada berniaga dengan Negara Dunia Pertama, manakala Negara Dunia Ketiga dilihat sebagai pembekal utama bahan mentah dan komoditi kepada Negara Dunia Pertama.

Tiada lagi kes: Kecundangnya Komunis Eropah, perubahan ideologi dan polisi yang diambil alih oleh China dan India, dan pengurangan halangan dagangan telah merubah keadaan pasaran global. Shakespeare pernah berkata, “ All the world’s a stage.”. Hari ini pakar perniagaan mengenalpasti bahawa peluang perniagaan tidak lagi terhad kepada pasaran tradisi Eropah Barat, Amerika Utara ataupun Jepun. Hari ini, kebanyakan perhatian lebih fokus kepada apa yang dipanggil “emerging market”, Negara yang lebih maju dalam pertumbuhan dalam perdagangan yang melebihi dari pasaran tradisi. Banyak syarikat mendapati kebanyakan hasil jualan dan pertumbuhan keuntungan sebagai penyebab kepada petumbuhan pasaran/ sebagai contoh, jualan L'Ore’l's di China, India, dan Rusia meningkat 30% pada tahun 2007;manakala Amerika Utara hanya 4.8%.

Tiada istilah umum yang diterima dalam mendefinasikan Negara yang boleh dikategorikan dalam kategori pasaran. Sesetengah sarjana meletakkan had kepada Negara BRIC- Brazil, Rusia’, India dan China. Sesetengah penyelidik pula menggunakan istilah “Big Ten”-Argentina, Brazil, China, India, Indonesia, Mexico, Poland, Afrika Selatan, Kore Selatan dan Turki. Penyelidik yang lain pula mempunyai definasi yang lebih luas, termasuk Negara yang paling bukan berpendapatan tinggi di Afrika, Asia, Eropah Timur, dan Amerika Latin. Tanpa merujuk maknanya, ianya jelas sekali bahawa perniagaan antarabangsa yang mengabaikan kemunculan pasaran melakukannya dengan menanggung sendiri risikoyang terjadi. Pertimbangkan kemunculan pasaran, China dan India, dianggarkan jumlahnya meliputi 1/3 daripada jumlah populasi dunia. Ekonomi mereka berkembang pesat melebihi Negara-Negara lain.